Als een inwoner van de moderne metropool per ongeluk het onbewoonde eiland verlaten, dan zal hij nauwelijks anders zijn dan de Neanderthaler: alleen hij kan wortels proberen en bananen verzamelen. Immers geenszins iedereen weet welke stenen een vonk kunnen creëren en waar, naast een aansluiting, er elektriciteit is voor het opladen van een geliefde iPhone.
Succesvoller om dit idee in de videogame te realiseren, beheerd Marcus persoon (Markus Persson), Creator Minecraft. Alles bleek nergens gemakkelijker te zijn om de speler een per ongeluk gegenereerde wereld te bieden, wat bronnen toe te voegen en een lijst met items te maken die kunnen worden "verspreid". De mechanica kwam zo langdurig en intuïtief begrijpelijk dat het onmiddellijk aanleiding gaf tot een hele reeks "overlevenden" van verschillende mate van originaliteit. Dus Klei Entertainment Ik besloot om de mode bij te houden en mezelf te proberen in een vers gereserveerd genre, vrijgevend Verhonger niet.
Hongerspellen
Eenmaal gespeeld in dit soort projecten, wordt alles vanaf de eerste seconden duidelijk. Er is een wereld rond stenen, twijgen, kruiden, bessen en konijnen. Alles wat slecht ligt, kan worden verzameld en met elkaar gecombineerd;Alles wat wegloopt is om te vangen. Met zo’n eenvoudige methode zal de hoofdpersoon over een paar minuten de eerste bijl verwerven, en tegen de avond zal hij zich over het algemeen als een echte verkenner voelen, nummers fluiten en de logboeken in het vuur gooien.
De bedden met groenten, eenvoudige houten hekken en bessen die overal worden getransplanteerd, beginnen systematisch rond het reddende vuur te groeien. Het personage zal solider worden en de dunure, stijlvolle hoeden en dodelijke magische sticks beheersen. En voor volledig geluk zullen hij en vrienden zichzelf maken en beginnen contact te maken met vertegenwoordigers van de lokale fauna. Het ontwikkelingsproces is veel "casualer" dan in hetzelfde minecraft – bouw een analoog van werkbank, verzamel de benodigde bronnen, klik op het objectpictogram, meld je aan.
Twee dingen zullen plezier beperken. Ten eerste, de behoeften https://instaspincasino.nl/ van het personage. Naast de genoemde honger moet je je zorgen maken over gezondheid en zenuwen. Ze zijn niet van elkaar afhankelijk en beginnen daarom op verschillende tijdstippen te glijden tot nul – maak je klaar voor het eten van granen en het verzamelen van bloemen. Het tweede probleem zal zijn dat niet alle intra -game dingen naar voor de hand liggende methoden gaan. De speler heeft altijd een recept voor zijn ogen, maar er zijn nooit tips waar de ingrediënten te krijgen zijn – denk jezelf. Het echte Quest -element is ingeschakeld: je moet objecten combineren, puzzels oplossen en de locaties grondiger verkennen. Tot eer van de ontwikkelaars, de taken zijn niet -triviaal en de oplossingen voor het offensief zijn eenvoudig. Het plezier van de opener is gegarandeerd.
Dus we spelen. Eerst probeer je te overleven, in paniek, denkend hoe je een vuur kunt aansteken vóór de komst van het donker. En daarna, zittend op je eigen villa onder toezicht van getrainde moordenaar bijen, denk je na over hoe je een vreemde piggon kunt porren, die om de een of andere reden in een naburige weide ligt. Als plotseling de gedachten worden vertraagd, schakelt de wereld gewillig de entertainmentgenerator aan en begint je een verrassing op je te zetten bij een andere: hongerige honden, de komst van de winter, of een enorme "baas" in het algemeen, zakken. Op dit moment wil ik het spel niet eens met Minecraft vergelijken, maar met sommigen De Sims – op een goede manier.
Ik ben blij dat de gevallen problemen kunnen worden opgelost door zeer diverse methoden. Helaas, je kunt niet wegkomen van de noodzaak om veel tijd door te brengen aan voor de hand liggende en saaie dingen elke keer: aanvulling van reserves, op zoek naar een gunstige plek voor het kamp, het creëren van basisitems. Maar na de startregeling zal het spel zich onvoorspelbaar beginnen te gedragen. Gelukkig met bessen? Transplanteer alles op één plek en noem het een tuin. Geen geluk met bessen? "Scrapet" van stenen echte bedden en verbouw je eigen groenten. Niet uitgenodigde gasten maken zich ‘s nachts zorgen? Je kunt in pantser slapen en vechten. Of, als optie, installeer het hek en zet de passage op met mijnen. Het belangrijkste is om voldoende materialen te hebben.
Honger is niet tante
Het is duidelijk dat hoe meer prachtige objecten de speler wil krijgen, de meeste van de wereld voorgesteld dat hij moet verkennen. En als het in eerste instantie misschien lijkt dat het personage zich in het meest gewone bos bevond, dan zul je na een paar kilometer wandelen oogjes, zombies en hondenhemden moeten tegenkomen.
De ontwikkelaars werkten zelfs hard om deze verklaring te vinden: Maxwell bracht de hoofdrolspeler over naar de vreemde wereld, het is niet duidelijk waar de demon vandaan kwam. En er zijn twee hele manieren om door het spel te gaan. De eerste is het eenvoudigste om het portaal te verzamelen dat op het niveau is verspreid. Een vreugdevol opstaan menu zal de voltooiing aankondigen, u een zekere hoeveelheid ervaring geven, nieuwe personages openen en aanbieden om opnieuw te beginnen.
Maar het is duidelijk dat dit geenszins een echt einde is. Als u wat meer moeite doet en de locatie zorgvuldig onderzoekt, kunt u een speciale eenheid vinden – toegang tot de avontuurlijke modus. De belangrijkste "verhaallijn" zal zich erin ontvouwen: de speler krijgt verschillende niveaus van testen aangeboden, waardoor hij de kans krijgt om persoonlijk te ontmoeten met Maxwell zelf.
Kan niet zeggen dat het "avontuur" iets nieuws zal bieden. Game-mechanica blijft hetzelfde (verzamel-overleving), maar de locaties worden compacter en verschillen in een unieke functie-langdurige winter, het ontbreken van een belangrijke bron of een divisie in verschillende eilanden. Niet zo veel interessanter is interessanter, maar in acties is er tenminste een betekenis. En zonder in Verhonger niet Het wordt snel triest.
Om voor de hand liggende redenen verdoezelt het hierboven beschreven Quest -element zichzelf na de eerste grondige spelsessie. Het kost je 8-10 uur om zich naar het maximale niveau te ontwikkelen en stel nooit de vraag "hoe je dat onderwerp kunt krijgen?". Of vice versa omdat mislukkingen je steeds opnieuw moeten sterven en opnieuw moeten beginnen, het "jammen" van de struiken dood en het verzamelen van dezelfde tijd voor de duizendste keer. Na enige tijd is de gameplay vreselijk vervelend, en het beste dat ontwikkelaars kunnen doen is toevoegen Verhonger niet specifieke finale. Zodat je kunt stoppen met een zuiver geweten en dan over een paar maanden terugkeren: zoals Minecraft wordt het spel immers constant bijgewerkt en aangevuld met nieuwe goodies.
Verhonger niet – Bijna perfect entertainment voor genre -liefhebbers. In tegenstelling tot het geesteskind van een inkeping, probeert ze niet te flirten met creatieve modi en programmeerelementen te introduceren. In plaats daarvan bouwt het project de overlevingsmechanica op tot de absolute, constant onverwachte problemen genereren en niet -standaardtaken uitglijden.
Maar zodra alle verrassingen uitgeput zijn, zal de "sandbox" eindigen. Ze zal niet meer kunnen verrassen, maar alleen grote fans van "Survivals" zullen hetzelfde willen doorgeven. De game zal een entertainment zijn voor maximaal meerdere avonden – en waarschijnlijk niet meer.
Voordelen: Uitstekende visuele stijl;Interessant in de ontwikkeling van de wereld;Constante verrassingen.
Nadelen: Bij elke lancering wordt het spel eentoniger en is het steeds minder verrassend;Er is niets dat het plezier van het proces zou kunnen uitstrekken.